75° Aniversariu Día de la Victoria

Cumplíu’l 75 aniversariu del Día de la Victoria, dende Darréu alcordámonos d’esti fechu hestóricu perimportante: el trunfu de la Xunión de Repúbliques Socialistes Soviétiques sobre l’Alemaña nazi. Millones de vides y sacrificiu abondu evitaron la perpetuación de la barbarie de les potencies nazi-facistes, que nun lo escaezamos: xubieron al poder gracies al apoyu de les élites económiques, de la burguesía de los sos países, que beneficiáronse del disciplinamientu de la clase trabayadora, l’achaplamientu de les sos organizaciones polítiques y sindicales, y con ello cualquier drechu social, llaboral, o llibertaes diverses.

Col pasu de los años, y principalmente tres la cayida del bloque socialista a entamos de los años 90 del sieglu pasáu, el cacarexáu “fin de la hestoria” traxo una potente propaganda, con Hollywood a la tiesta, p’afitar qu’esta victoria contra’l nazi-facismu tuvo nos Estaos Xuníos al principal protagonista. Ensin ñegar el papel militar de potencies como Gran Bretaña o los propios Estaos Xuníos, vese claramente un interés en tapecer la importancia non solo de la propia Xunión Soviética, sinon tamién de distintes fuercies antifacistes a lo llargo y ancho d’Europa y el mundu nel so combate, esfuerzu reflexáu nos millones de vides entregaes o nes perdes materiales. 

Una de les espresiones d’esti esfuerzu terxiversador ye esi autodenomáu “Día d’Europa”, empobináu por una Xunión Europea na que precisamente la tendencia actual ye l’establecimientu de midíes de calter anticomunista, la mayoría de les veces metiendo nel mesmu sacu esta ideoloxía y la nazi-facista. Y ye que nun podemos escaecelo: bona parte d’eses oligarquíes qu’ayeri sofitaron la barbarie, güei siguen teniendo un importante protagonismu n’Europa, anque eso sí: con una capina de barniz lliberal.

Dende Darréu, en consecuencia, paeznos pernecesario poner l’acentu en facer alcordanza, y en dar les gracies, a toles antifacistes que llucharon pola llibertá, y ente ellos, decenes d’asturianos y asturianes. Pero n’especial a les comunistes y el so determín clave pa que’l resultáu de la guerra fora l’afayadizu. 75 años depués, la llama sigue prendía. Sigue siendo imprescindible superar el sistema capitalista y construyir un socialismu que, adautáu al contestu hestóricu y social d’anguaño, garantice un futuru d’igualdá, paz, prosperidá y llibertá al pueblu asturianu y tolos pueblos del mundu.

PUXA LA LLUCHA ANTIFACISTA